tacikçe
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tacikçe
tacikçe, Tacik dili.
Son arananlar:
- hudut,
- maharaca,
- Deş,
- ambisiya,
- apellyatsiya,
- geodezik,
- dirsəkləmək,
- təskinlik,
- jedel,
- odat,
- bulgaarı,
- marvelous,
- günema,
- yoxladılma,
- yumurta,
- Sırtarmak,
- süyerdin,
- kuwaklik,
- köllendirmek,
- zulfin,
- ağ,
- tacikçe