tabyt

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tabyt

[ta:vyt], at. Üstünde öliniň jesedini goýup götermek üçin agaçdan ýasalan enjam. Ýer goýnuna girdi münüp tabytlar, Magtymguly aýdar, deň-duş ýigitler (Magtymguly). Serwiden tabyt kylyp, gülden kepen etmek gerek (“Myraly”).

Son arananlar:

• hecelemek,
• təze,
• çeliş,
• Axmaq,
• muzey,
• koñurav,
• mötidil,
• südürlemek,
• Achimoq,
• havaskor,
• qoshar,
• əhdləşmək,
• tozalik,
• kumgan,
• üdüröy,
• waswas,
• ikramcı,
• himo,
• çoxplanlı,
• ilekilek,
• Ögsemek,
• tabyt