sıyınmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sıyınmak
sığmak, , girmek, istiabetmek; uymak, itaat etmek. Köçkünçüle kemege sıyınmadıla: göçmenler gemiye sığmadılar, arbağa beş adam sıyındı: arabaya beş adam sıyındı, üyge küçden sıyındıla: eve zor sığdılar; corukğa ~: prensibe uymak, atağa-anağa ~: babaya anaya itaat etmek, Allahnı buyruklarına sıyınmağan adam: Allah’ın emirlerine uymayan adam, Allahğa adamğa da sıyınmağan (d): Allah’a da insana da boyun eğmeyen, bir mashapğa sıyınmağan (d): hiç bir kurala uymayan, hiç bir mezhebe mensup olmayan, okuğanım başıma sıyınmaydı: okuduğum kafama girmiyor.