sıypamak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sıypamak
sıvazlamak, okşamak; süpürmek, silmek. Sabiyçikni başın sıypaydı: çocuğun başını okşuyor, tayçıknı sırtın sıypa: küçük tayın sırtını sıvazla; üynü tübün sıyparğa unutma, evin altını süpürmeyi unutma, tabaknı için sıypap koy: tabağın içini siliver, atın sılap-sıypap küreşedi: atını silip sıvazlayıp uğraşıyor.