sırkıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sırkıv

yaramaz, huysuz, ele avuca sığmayan, afacan. ~ sabiy: afacan çocuk.

Son arananlar:

• tişev,
• tubasa,
• bashuch,
• hani,
• oyiq,
• keyipker,
• barmak,,
• çüylü,
• öltürüv,
• yelikmoq,
• prorab,
• Azuk,
• ruchka,
• reduce,
• Şindi,
• arkış,
• yarımcan,
• çuň,
• serpilt,
• qələ,
• gedaýlaşmak,
• sırkıv