sırkıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sırkıv

yaramaz, huysuz, ele avuca sığmayan, afacan. ~ sabiy: afacan çocuk.

Son arananlar:

• iylet,
• union,
• yükünmek,
• jahyl,
• prominent,
• saz,
• ygrarsyz,
• cehennem,
• haramzadalıq,
• kanalizator,
• çöplük,
• dolanma,
• gidrostantsiya,
• çıxarılmaq,
• qayroqboz,
• fənn,
• marginal,
• tariff,
• dilekçe,
• Maç,
• res,
• sırkıv