sırkıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sırkıv

yaramaz, huysuz, ele avuca sığmayan, afacan. ~ sabiy: afacan çocuk.

Son arananlar:

• iyüü,
• iz&,
• alışık,
• İslah,
• iz'har,
• iza,
• izafe,
• involute,
• hab,
• izafet,
• izah,
• reducible,
• izahat,
• lifçi,
• aalım,
• izbe,
• izdel,
• Soz,
• izdesh,
• eşikçe,
• izdimek,
• sırkıv