sınığıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sınığıv

kırılma, çökme, çöküntüye uğrama, yaşama azmini kaybetme.

Son arananlar:

• Dindar,
• bribery,
• stüdyo,
• quvalamoq,
• zehirlemek,
• pavyon,
• england,
• Cüsse,
• cete,
• Evocation,
• zafer,
• ism,
• şalaakı,
• Fişek,
• barmaklık,
• aşırt,
• rupor,
• pesimist,
• şirniklik,
• leb,
• şayçılık,
• sınığıv