sınıkmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sınıkmak
kırılmak, çökmek, manen çökmek, yaşama gücünü kaybetmek. Soslan kıyınlık sınay sınığıp boşağandı: Soslan felaket çeke çeke yaşama gücünü kaybetmiş, cüregim sınıkğandı: kalbim kırıldı, bek sınıkğanma: çok çöktüm.