sınçık
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sınçık
arıza, aksak, maraz.
Son arananlar:
- ordona,
- kürekçi,
- Temkin,
- arakəsmə,
- patallak,
- infeksiya,
- bügde,
- pavyon,
- galamasy,
- törəboy,
- xilasedici,
- tirilgen,
- gadolik,
- öndüm,
- chang,
- asabilik,
- sakil,
- islahat,
- Keçee,
- lima,
- qiyshaymoq,
- sınçık