sıfat
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
sıfat
[Köken: Arapça] (dilbilgisi) Sın ad
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
sıfat
I и. 1) сыйфат, үзенчәлек; 2) йөз, чырай, кыяфәт; onun ne adam olduğu sıfatından belli аның нинди кеше икәнлеге чыраеннан (йөзеннән) күренә ◊ sıfat ile (кемдер) буларак; arkadaş sıfatiyle дус буларак; ne sıfatla? кем буларак?
sıfatи. гр. сыйфат
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
sıfat
Türkiye Türkçesi: sıfat
Azerbaycan Türkçesi: keyfiyyät
Başkurt Türkçesi: sifat
Kazak Türkçesi: sıpat
Kırgız Türkçesi: sapat kasiyet
Özbek Türkçesi: sifät
Tatar Türkçesi: sıyfat
Türkmen Türkçesi: sıpat hḯl
Uygur Türkçesi: süpät
Rusça: kaçestvo svoystvo priznak
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
sıfat
Türkiye Türkçesi: sıfat
Azerbaycan Türkçesi: sifät
Başkurt Türkçesi: sifat
Kazak Türkçesi: sın esim
Kırgız Türkçesi: sın atōç
Özbek Türkçesi: sifät
Tatar Türkçesi: sıyfat
Türkmen Türkçesi: sıpat
Uygur Türkçesi: süpät
Rusça: im'a prilagatel'noye
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sıfat
1.Görünüş, sıfat. ~ı arivdu: görünüşü güzel, seni ol ~ıñ nedi: senin o görünüşün nedir, ~ıña nalat(d): kalıbına yazık, sıfatına lanet olsun! ~ına köre adamlığı (d): sıfatına göre insanlığı. 2. Sıfat. Calğan ~la: izafilik sıfatları, tüz ~la: niteleme sıfatları.