sürme
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
sürme
I 1. и. 1) сөрү, куу; 2) эшермә, келә; 3) өстәл тартмасы. 2. с. эшермәле, этелмәле sürme II и. сөрмә □ sürme çekmek сөрмә тарту
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
sürme
1. Antimon
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
sürme
Türkiye Türkçesi: sürme
Azerbaycan Türkçesi: sürmä
Başkurt Türkçesi: hörmä
Kazak Türkçesi: sürme
Kırgız Türkçesi: surma
Özbek Türkçesi: sürmä
Tatar Türkçesi: sörmä
Türkmen Türkçesi: sürme
Uygur Türkçesi: sürmä
Rusça: sür'ma
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
sürme
[sürmö] I, at. Deňziň has çuň ýerinde tor gurmak üçin ulanylýan enjam.
SÜRME [sürmö] II, at. Gaşy, kirpigi we ş.m. reňklemek, garaltmak üçin boýag. Sürme çalyp gara göze, Bizden ki uýat eýleýir (Magtymguly). Gözüňe sürme ýaraşar, Biliňe tirme ýaraşar (Seýdi).
‣ Gözüne sürme çekilmek görüp durmaly zady görmäniňde, basmasyz zady basyp geçeniňde aýdylýan sögünç häsiýetli aňlatma. Gözüňe sürme çekildimi, demli çäýnegi ýykyp geçýäň.
SÜRME [sürmö] III,iş ady. Sürmek ýagdaýy.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
sürme
Sürme. Sürme qoymaq – Sürme çekmek. Sürme téshi – Sürme taşı.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sürme
rende, planya. Kıyğan ~: yontucu rende, kobu ~: oyucu rende, kırık ~: oluk açıcı rende, oyuv ~: oyma yapan rende, sıydamlağan ~: parlatıcı rende, tüzetivçü ~: düzgünleştirici rende, ~ kabuk: yonga, rende kıymığı.