sülgün

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

sülgün

[sülğün], at. 1. Towuklar maşgalasyndan bolan meýdan guşy, ýabany towuk. Birdenkä, sülgün güsürdäp galdy. 2. Gyza dakylýan at.

Son arananlar:

• baho,
• Ayal,
• emeritus,
• şaka,
• Sakar,
• Film,
• indirim,
• ayçılık,
• uçarman,
• luge,
• temel,
• jiyan,
• köpgine,
• Aleykümselam,
• rulon,
• häzir,
• shkala,
• sagışmak,
• tin,
• öñe,
• kekik,
• sülgün