söýünji

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

söýünji

[söýünjü], at, ser. Buşluk. Birnäçe menzil ýol ýöräp, Müsüre ýakyn ýetdiler we patyşaga söýünji diýip, adam iberdiler (“Hüýrlukga – Hemra”). Her kim Gülnüň mekanyny tapsa, bir şäher söýünji berermen (“Gül – Bilbil”).

Son arananlar:

• geňeşmek,
• puhary,
• uçuş,
• dilarxası,
• kamış,
• hiddetli,
• yolovchi,
• narqovurması,
• Ötri,
• ulanma,
• siş,
• gürz,
• ot,
• şıbırdaşıv,
• şäht,
• enamor,
• mığmığa,
• zırnı,
• Moy,
• gurunch,
• isre,
• söýünji