sözlev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sözlev

zarf, adverb. Zamançı ~: zaman zarfı, orunçu ~: yer zarfı, halçı ~: hal zarfı, mardaçı ~: sayı zarfı, sıltavçu ~: sebep bildiren zarf, muratçı ~: amaç bildiren zarf, tamır ~le: basit zarflar, örnek zarflar, kuralğan ~le: türemiş zarflar, ~nü kuralıvu: zarfın teşkili.

Son arananlar:

• iptidai,
• ýanjyk,
• starşinb,
• emulator,
• yapay,
• küp,
• taan,
• ilhamlandırma,
• uçarly,
• leňňeç,
• pişvaz,
• dingin,
• qaca,
• cüzük,
• yayımlamak,
• Yarımqol,
• qarışdırıcı,
• istismarçı,
• düdük,
• fotoqogoz,
• güveç,
• sözlev