surahay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

surahay

(zoo) zürafa. ~nı boynuça: zürafanın boynu gibi.

Son arananlar:

• deme,
• shimmer,
• kadmak,
• filan,
• Pelikan,
• bednamliq,
• gözgulak,
• Milli,
• dıbır,
• pıçıltı,
• disadvantage,
• sünbül,
• löplöp,
• İnanmak,
• caki,
• uvuçlamak,
• taktaş,
• nelek,
• pisint,
• üstlenmek,
• göteriliş,
• surahay