soylu
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
soylu
[Köken: Yerel] Tekli, Ataklı, Aksüyek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
soylu
с. 1) мәшһүр; затлы нәселдән; 2) нәселле; 3) намуслы, вөҗданлы, мәрхәмәтле, турылыклы ◊ soylu soyundan huylu huyundan vazgeçmez затлы нәселдән булган кеше үз нәселеннән, холкы булган кеше үз холкыннан ваз кичмәс
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
soylu
Türkiye Türkçesi: soylu
Azerbaycan Türkçesi: äsl äslli
Başkurt Türkçesi: ataklı zatlı näsildän
Kazak Türkçesi: ataktı soylı tekti
Kırgız Türkçesi: tektṻ
Özbek Türkçesi: äslzàdä
Tatar Türkçesi: ataklı zatlı näsildän
Türkmen Türkçesi: asılzãda belli nesilden
Uygur Türkçesi: alicanap asil
Rusça: znatnıy rodovitıy
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
soylu
I. nəsilli
{nesilli}
II. növlü, çeşidli
{türlü, çeşitli}