sotur

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sotur

yara kabuğu. ~ cara: kabuk bağlamış yara, ~ bolmak: kabuk bağlamak, cara sotur bola başlağandı: yara kabuk bağlamaya başladı.

Son arananlar:

• kezlemek,
• vacuum,
• Matan,
• bagıtta,
• Sabak,
• Mənsur,
• dynma,
• kulat,
• yağırlı,
• peçan,
• opa,
• da.,
• öğö,
• tenke,
• kafi,
• dominant,
• violet,
• BİLGİSAYAR,
• İNTİBAH,
• sığır,
• müxtəsərcə,
• sotur