soruv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

soruv

soru, sual; sorumluluk; sorma, danışma. Hapar ~: haber sorma, ~ğa cuvab beriv: soruya cevap verme, saña bir ~um bardı: sana bir sorum var; ~ almak: sorumluluk almak; halkğa ~: halka danışma, referandum, atağa-anağa ~: babaya anaya danışma.

Son arananlar:

• beklemek,
• bogoz,
• gonak,
• mäzleşik,
• saziş,
• rajab,
• oshpaz,
• darlık,
• akarat,
• buýnuz,
• duydurma,
• ereşen,
• Zırıldamak,
• kayaçı,
• ondamunda,
• pishman,
• döletmen,
• Tradition,
• zaghiraq,
• Ülüş,
• hafiz,
• soruv