shackle

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

shackle /skˈəʊp/

1. pranga, zincir
2. engel, mâni
3. kelepçe, bağlama demiri
4. zincirle bağlamak, prangaya vurmak
5. engel olmak, elini kolunu bağlamak.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

shackle

köstek
pranga
zincir
engel

Son arananlar:

• Yoruk,
• kakoz,
• untenable,
• hıtay,
• bitdiriv,
• Övmek,
• SİLAH,
• harpist,
• cod,
• örgen,
• tanka,
• çagt,
• sünnet,
• terakki,
• biology,
• kirayəçilik,
• tapraşmak,
• yapçunmak,
• İsh,
• savage,
• mövhumi,,
• shackle