shackle

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

shackle /skˈəʊp/

1. pranga, zincir
2. engel, mâni
3. kelepçe, bağlama demiri
4. zincirle bağlamak, prangaya vurmak
5. engel olmak, elini kolunu bağlamak.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

shackle

köstek
pranga
zincir
engel

Son arananlar:

• dough,
• turar,
• saar,
• lütufkar,
• Uygun,
• fakirce,
• Goşma,
• aylaluuluk,
• gençlik,
• Aktör,
• ayartmak,
• fotoşəkil,
• dudak,
• kamışlanmak,
• saktan,
• Madyar,
• deification,
• donanmak,
• hesabdar,
• asda,
• assurance,
• shackle