seyran
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
seyran
[Köken: Arapça] Gezi, Aylanı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
seyran
и. күңел ачу
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
seyran
Türkiye Türkçesi: seyran
Azerbaycan Türkçesi: gäzinti
Başkurt Türkçesi: saf havala yöröp kiliv progulka
Kazak Türkçesi: serüven kıdıruv
Kırgız Türkçesi: seyildȫ
Özbek Türkçesi: säyr
Tatar Türkçesi: saf havada yöröp kilü progulka
Türkmen Türkçesi: seyil seyrãn
Uygur Türkçesi: säyir
Rusça: progulka
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
seyran
[ər. seyr və fars. ...an]
1. bax. seyr1. • Seyrana çıxmaq – seyrə çıxmaq. Ay gecə qəbrində cövlana çıxsın; Ulduzlar süzülüb seyrana çıxsın. M.Müşfiq. Çıxmış dəniz sahilinə iki gənc qız seyrana; Xeyli gəzib dolaşırlar... Sonra isə yan-yana; Sahildəcə oturaraq başlayırlar söhbətə. N.Xəzri.
2. bax. seyrəngah. Xoş gün bayramın olsun; Gülşən seyranın olsun! Niyə gec-gec gəlirsən? Canım qurbanın olsun! (Bayatı).