sey

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

sey

ç. Sebze. Sey bolmaydu – mec. Çok az; hiçbir şey.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

sey

; ödenek· III, 126 bkz> sayış

Son arananlar:

• Bardak,
• otbaş,
• taxtrəvan,
• destani,
• keki,
• bədr,
• uduş,
• ortançı,
• sıpdırğıç,
• kulgi,
• sesinmek,
• proleter,
• fashionable,
• zıgıt,
• javob,
• məktəbəqədər,
• cetmiş,
• Kepit,
• uneasy,
• ulamaq,
• agzybir,
• sey