sey

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

sey

ç. Sebze. Sey bolmaydu – mec. Çok az; hiçbir şey.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

sey

; ödenek· III, 126 bkz> sayış

Son arananlar:

• anız,
• Kuşluk,
• tradition,
• qaan,
• asral,
• keçigiv,
• eyş-işrət,
• firəng,
• symmetry,
• qizigar,
• peer,
• Çemçe,
• chartizm,
• ıraylaş,
• qumoq,
• arkaik,
• kartmak,
• qulam,
• mübärek,
• ewrişmek,
• bulgak,
• sey