sey

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

sey

ç. Sebze. Sey bolmaydu – mec. Çok az; hiçbir şey.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

sey

; ödenek· III, 126 bkz> sayış

Son arananlar:

• tokunmak,
• elestetüü,
• sincerity,
• rahatlamak,
• aşama,
• eriñen,
• göl,
• surge,
• geçit,
• abayı,
• geňeşmek,
• vurmaq,
• gicitkən,
• çargatly,
• böyrək,
• gözen,
• yokaru,
• girişimci,
• NİNA,
• Güreş,
• Gömmek,
• sey