seplemek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

seplemek

işl. 1. Birikdirip berkitmek, birleşdirip tutdurmak. 2. Biri-birine utgaşmak, sepleşmek, goşulmak. Ertiri ertire sepläp, galamymyň ujuny küteldýän wagtlarym az däl (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• apocrypha,
• gugarmak,
• minimum,
• execute,
• belirme,
• faint,
• Oyandırmaq,
• volta,
• qoshaghliq,
• dilbaz,
• galaýy,
• Bahramand,
• QİZİQ,
• salasun,
• kramp,
• Dayça,
• xovlamaq,
• költürmek,
• çoñsun,
• ýata,
• durakdurak,
• seplemek