sepkil
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
sepkil
1. Çil
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
sepkil
freckle.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
sepkil
ciltteki çil; sepki cüzdüü: yüzü çilli olan.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sepkil
ben. Betinde ~leri bardı: yüzünde benleri var, ~bet: yüzü benli, kara ~: siyah ben.