semiriv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
semiriv
semirme, şişmanlama.
Son arananlar:
- virus,
- tehirli,
- ülgülüü,
- denge,
- peçeneg,
- varaq,
- icabet,
- judgment,
- cumquat,
- Epey,
- tawka,
- məşq,
- əqli,
- Lütfen,
- impunity,
- Cariye,
- alsında,
- displace,
- betlevçü,
- habarlaşma,
- kokain,
- semiriv