semire
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
semire
a. Ürün, mahsul, meyve.
Son arananlar:
- likelihood,
- Çorlamak,
- diringə,
- Coy,
- ýolugyş,
- sypyndyrmak,
- zyňmaklyk,
- tikgen,
- umsuq,
- xeymə,
- zerp,
- Alıcı,
- sögüt,
- balban,
- Darbımesel,
- yiyəsiz,
- excrement,
- Başlıca,
- eyelet,
- ANoD,
- nokas,
- semire