sel
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
sel
Türkiye Türkçesi: sel
Azerbaycan Türkçesi: sel
Başkurt Türkçesi: sel'
Kazak Türkçesi: sel
Kırgız Türkçesi: sel
Özbek Türkçesi: sel
Tatar Türkçesi: sel'
Türkmen Türkçesi: sḯl
Uygur Türkçesi: sel
Rusça: sel'
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
sel
is. [ər.]
1. Güclü yağmurlardan və ya əriyən qarlardan əmələ gəlib, qarşısına gələn nə varsa alıb aparan su daşqını; daşqın. Yağışdan sonra güclü sel başladı. – Dağlardan axan sellər alaçıqlara dolub, bəzilərini yumalayıb aparır. S.S.Axundov. Haray çəkib gəlir bahar; Daşır sellər, aşır sular. R.Rza. Dağlara səs düşsün, çöllərə səda; Gurlayan sellərin dinlə səsini. N.Xəzri. • Sel kimi – müqayisələrdə: çoxluq, bolluq bildirir. Qan sel kimi axır. Pul sel kimi başından tökülürdü. – Eşşək qulaqlarını sallamış, xamuş durmuşdu, Əhməd də göz yaşlarını sel kimi axıdaraq yalvarmağında davam edirdi. B.Talıblı. Camaat, arvadlı-kişili, sel kimi axıb gəlirdi. B.Bayramov.
2. məc. Arasıkəsilmədən hərəkət edən insan kütləsi, izdiham, axın haqqında. [Əbülhəsən bəy:] ..Sən bu selin qarşısında dura bilməyəcəksən. M.S.Ordubadi.
3. xüs. Bir yerdən çıxan maqnit, işıq, qaz və s. kütləsi. İşıq seli. Qaz seli.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
sel
sağanak, sel
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
sel
(Arabic) downpour; flash flood; juice (in meat). ~ bo'l-/~ qil- to dazzle, to mesmerize. ~ oldi/yuvib ketdi to be damaged by a heavy downpour or flash flood.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
sel
I: sel sayak = selsayak.
II, a. sel; yağmurdan hasıl olup şiddetle ve köpürerek akan su.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
sel
I Sel, su baskını.
II Biraz, azıcık; hayal meyal. Sel burun – Biraz önce. Sel qaldi – Azıcık kaldı; kıl kaldı. Sella imkaniyet bolsa – Azıcık imkan olsa. Sel köprek – Biraz çok. Sel yoghanraq – Biraz büyük.
III Önemsiz, umursamamak. Sel qarimaq – Umursamamak.
IV Sel. Su sel bolup éqip yétiptu – Su sel gibi akıyordu.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sel
(malk.) bk. söl.