sarınçı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sarınçı
ağıtçı, yasçı.
Son arananlar:
- armature,
- Tıyım,
- alteration,
- tikenli,
- tush,
- Fakt,
- saluu,
- manna,
- yutuq,
- repeated,
- basınñan,
- geneva,
- ZABAR,
- kurd,
- till,
- Açha,
- eritme,
- egevleniv,
- kayz,
- tayma,
- egrije,
- sarınçı