sarğalmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sarğalmak

sararmak. Kaç keldi, capırakla sarğaldıla: güz geldi, yapraklar sarardılar, anı beti sapsarı sarğaldı: onun yüzü sapsarı sarardı, avruvdan beti sarğalıp baradı: hastalıktan yüzü sararıp gidiyor.

Son arananlar:

• reklamasiya,
• Evrensel,
• hay-küy,
• algılaş,
• müqəssir,
• Jeňňel,
• zümre,
• taar,
• dahiyanə,
• jümek,
• tümrük,
• tribun,
• beýik,
• eerde,
• honta,
• bolco,
• astonish,
• coir,
• planar,
• ülem,
• geňleme,
• sarğalmak