sarkıtmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
sarkıtmak
ф. 1) (асылындырып) төшерү; iple sarkıtmak җеп белән төшерү; 2) күч. арго. асу, асып кую
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sarkıtmak
akıtmak, çıkarmak, indirmek. Cavnu cuvup suvun sarkıtama: yağı yıkayarak suyunu akıtıyorum, eskileni sığıp suvların sarkıt: çamaşırları sıkarak sularını akıt, cıcımnı enişge sarkıt: ipi aşağı indir.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
sarkıtmak
damlatmak· II, 339