sallabaş

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

sallabaş

sif.
1. Başı əsən, daim aşağı sallanan. Sallabaş adam.
2. məc. Mızı, adamın üzünə baxmayan, qəlbiqara.

Son arananlar:

• kirgil,
• muhur,
• pointed,
• ukuş,
• gədəlik,
• burke,
• Nabira,
• qəflətən,
• tumar,
• Derex,
• yemin,
• soruk,
• scop,
• katakcha,
• qısma,
• otulmak,
• Muolaja,
• qəriblik,
• emlakçi,
• cınıs,
• farımak,
• sallabaş