sahyp

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

sahyp

[sa:hy:p], at, k.d. 1. Eýe, hojaýyn; uly wezipeli adam. Bu çarbagda birnäçe sahyplar, şa ogly şazadalar, beg ogly begzadalar seýil edip ýörer erdiler (“Zöhre – Tahyr”). 2. Dost-ýar.

Son arananlar:

• karakaş,
• Zarafat,
• növbətçi,
• körüñe,
• ň,
• Vahid,
• taxt,
• humar,
• hemmeslek,
• Ünmek,
• Vasıf,
• charismatic,
• Poq,
• Dolaşık,
• boglama,
• çağlar,
• Xudo,
• yavaşça,
• nomdor,
• şatlykly,
• tükelleme,
• sahyp