rəna
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
rəna
sif. və is. [ər.] şair.
1. Gözəl (qız, qadın). Kim bilir, yollarında, ey rəna! Nə qədər, uf, boyun bükənlər var. A.Şaiq.
2. Gözəl, lətafətli, qəşəng. Bu haman rəna qəzəldir ki, Nəvai söyləmiş. Qövsi. Kəlağayı gülgəz, libası əlvan; Bir güli-rənadır mənim sevdiyim. M.P.Vaqif.
Son arananlar:
- koşuun,
- sıdırgak,
- anqırtı,
- aban,
- kibirdetmek,
- epilepsiya,
- caskançaak,
- Çağ,
- tomuchuq,
- heyecanlanmak,
- kibir,
- keçkir,
- keşdi,
- firuzəyi,
- köse,
- pasang,
- frequently,
- terezeçi,
- gecelemek,
- Ad,
- butazor,
- rəna