röwşen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

röwşen

[üröwşön], at. 1. Ýagtylyk, nur. Gitdi gözlerim röwşeni, ol şirin jandan aýrylyp (Magtymguly). 2. Ýagty, parlak. Röwşen geljegimiz. 3. Oglana dakylýan at.

Son arananlar:

• küretmek,
• şehit,
• sevimlilik,
• metelik,
• opqin,
• güder,
• Sakit,
• parang,
• patda,
• gaýtmak,
• Düven,
• rumuz,
• örüzmek,
• aruu,
• qeydiyyat,
• eros,
• id,
• asylum,
• atfen,
• metodoloji,
• -kança,
• röwşen