ruhən

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

ruhən

zərf [ər.] Mənən, mənəvi cəhətdən, ruhca. Ruhən bağlı olmaq. – Ruhən doğulan parıltı, rövnəq; Zahirdə verir büruzə, mütləq. Şəhriyar.

Son arananlar:

• tüý,
• havings,
• öwürçöwür,
• emrivaki,
• Ynha,
• xumargöz,
• semi,
• siňir,
• ibirtdezibirt,
• qaça-qaç,
• emoq,
• kotarasiga,
• müttefik,
• informatics,
• Dağ,
• krepdeşin,
• tinchliqperwer,
• Ressam,
• analogiya,
• göçmek,
• ÇETİK,
• ruhən