ruhən

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

ruhən

zərf [ər.] Mənən, mənəvi cəhətdən, ruhca. Ruhən bağlı olmaq. – Ruhən doğulan parıltı, rövnəq; Zahirdə verir büruzə, mütləq. Şəhriyar.

Son arananlar:

• ýokumly,
• ürün,
• Yıldız,
• basqıncaq,
• kıyırçık,
• éniqlimaq,
• surmount,
• aram,
• bek,
• tope,
• Kəs,
• birça,
• baran,
• derece,
• ardylmak,
• komplo,
• Banket,
• boran,
• yıdımak,
• the,
• elucidate,
• ruhən