residence

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

residence /ɹˈɛdɪmˌɪks/

1. oturma, ikamet
2. ev, mesken, hane, ikametgâh
3. yer
4. ikamet müddeti. declaration of residence ikamet beyannamesi. residence permit ikamet tezkeresi.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

residence

konut
oturma
ikamet

Son arananlar:

• BALABAN,
• örf,
• iyirmi,
• dilekçe,
• ingest,
• çaykalmak,
• Səngər,
• gündizlik,
• Envanter,
• dombalmaq,
• qulup,
• karandaş,
• pişirgeç,
• Rəvan,
• çaglanmak,
• kalem,
• gözlegçi,
• Gidiş,
• kılañ,
• eksi,
• ziyanliq,
• residence