residence

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

residence /ɹˈɛdɪmˌɪks/

1. oturma, ikamet
2. ev, mesken, hane, ikametgâh
3. yer
4. ikamet müddeti. declaration of residence ikamet beyannamesi. residence permit ikamet tezkeresi.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

residence

konut
oturma
ikamet

Son arananlar:

• quylamaq,
• zadə,
• xojalik,
• urra,
• cañak,
• dirim,
• pavilion,
• ıkma,
• militarism,
• ketit,
• trim,
• inatçı,
• teñşer,
• tumor,
• debder,
• küdüksüz,
• palapartish,
• qadalmaq,
• başarıcı,
• Kemik,
• koy-,
• residence