rejeli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

rejeli

[irejeli], syp. Tertibe salnan, tertipli; gelşikli; talabalaýyk. Tebigy serişdeleri rejeli peýdalanmak. 2. Ýerbe-ýer edilip goýlan, ýerli- ýerinde goýlan, jaýlaşykly. Jaýdan üç sany halyny çykaryp, rejeli ýazdy (A. Nazarow).

Son arananlar:

• gory,
• detal,
• argil,
• predikativlik,
• caydaq,
• strateji,
• kuranmak,
• cama,
• özlülük,
• rada,
• toptancı,
• çocukluk,
• cabdı,
• scholar,
• native,
• cıltıravuk,
• dalkavuk,
• Ümüş,
• Yağış,
• obida,
• binaen,
• rejeli