rejeli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

rejeli

[irejeli], syp. Tertibe salnan, tertipli; gelşikli; talabalaýyk. Tebigy serişdeleri rejeli peýdalanmak. 2. Ýerbe-ýer edilip goýlan, ýerli- ýerinde goýlan, jaýlaşykly. Jaýdan üç sany halyny çykaryp, rejeli ýazdy (A. Nazarow).

Son arananlar:

• Tamaq,
• sikim,
• yortoqi,
• gilavar,
• meteorit,
• İlat,
• fish,
• Osmanlı,
• konfor,
• moloz,
• gestalt,
• İstisu,
• çevren,
• tüplemek,
• Bügü,
• geten,
• aal,
• hollow,
• cismən,
• miltiqbozlik,
• iydə,
• rejeli