qəba

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

qəba

is. [ər.] Keçmişdə adətən mollaların geydiyi uzun paltar, cübbə, don (bəzən əba-qəba şəklində işlənir). [Mirzə Şəfi:] Mən İrandan bir əba, bir qəba ilə gəlmişdim. Mir Cəlal. Yaxşısı budur ki, camaat şübhələnməmiş bu əba-qəbanı geyib, buradan çıx get. “Koroğlu”.

Son arananlar:

• bergen,
• deformation,
• aguj,
• dry,
• lokulda,
• articulated,
• Caw,
• yupiter,
• yağız,
• aryk,
• atalmak,
• dafn,
• gözyaşı,
• tapışmak,
• transcendental,
• makon,
• bəzənmək,
• tomato,
• yaqin,
• takramak,
• orom,
• qəba