qafiyə

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

qafiyə

is. [ər.] ədəb. Şeirdə: beytlərin və ya misraların son söz və ya səslərinin uyğunluğu, həmahəngliyi. Bu şerin qafiyələri düz gəlmir. – Demirəm mən sənə şair deyilsən, var şerin; Vəzni var, qafiyə var, qaliba yox can, Yusif! S.Ə.Şirvani.

Son arananlar:

• kirayəçilik,
• Yargıç,
• ərzaq,
• tikmək,
• yamurmak,
• Konaklamak,
• balayatqu,
• gasma,
• aýlamak,
• Hənirti,
• Lafz,
• heartsick,
• toplovchi,
• Eshmoq,
• baraka,
• namartaý,
• kölge,
• yaban,
• saldırmak,
• adıg,
• odukdyrmak,
• qafiyə