päsgel

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

päsgel

[pä:sğel], at. Ýerine ýetmeli bir hereketiň, işiň öňe gitmegine böwet bolýan kynçylyk, garşylyk, bökdençlik.

Son arananlar:

• professional,
• baksak,
• örtmək,
• xushtab,
• jonli,
• ingest,
• xannık,
• moka,
• xozeyin,
• exhaust,
• charbagh,
• ýaýkamak,
• inişil,
• xəyanətçilik,
• katolikos,
• susturmak,
• berklemek,
• candar,
• rutil,
• Beşik,
• oraq,
• päsgel