päsgel

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

päsgel

[pä:sğel], at. Ýerine ýetmeli bir hereketiň, işiň öňe gitmegine böwet bolýan kynçylyk, garşylyk, bökdençlik.

Son arananlar:

• yunluluq,
• Ötürü,
• Tunç,
• öñeyük,
• zəruret,
• lamp,
• gender,
• bomba,
• çalkak,
• çıkır,
• pavyon,
• atalgı,
• qotir,
• dayday,
• mələkə,
• balcony,
• ease,
• Tartı,
• katiyen,
• engaging,
• AĞAÇ,
• päsgel