provokator

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

provokator

[lat.]
1. Provokasiya vasitəsilə iş görən polis casusu. Çar xəfiyyəsinin provokatoru.
2. Təhrikçi, fitnəçi, fəsadçı.

Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)

provokator

(Russian) agent provocateur; instigator.

Son arananlar:

• dava-dalaş,
• gabakman,
• üldürö,
• erdoncha,
• blacksmith,
• rozymagşar,
• tüşürmek,
• butık,
• keltlər,
• perkon,
• villa,
• raunt,
• azıdişi,
• natal,
• siqnal,
• tabyt,
• sickness,
• buzlavuk,
• bobuna,
• tawliq,
• toğuzlamak,
• provokator