pinə
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
pinə
is. [fars.]
1. Yamaq (ayaqqabıda). • Pinə eləmək – yamamaq. Otur evdə, atanın eylə pinə çul-çuxasın. C.Cabbarlı.
2. Döyənək. • Pinə bağlamaq – döyənək olmaq. İşləməkdən əli pinə bağlayıb. – Namaz qılmaqdan [Şeyx İbrahimin] alnı pinə bağlamışdı. P.Makulu.