peýmana

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

peýmana

[peýma:na], at, k.d. 1. Berlen ömür, müddet, pursat. 2. Käse, pyýala.
 ‣ Peýmanasy dolmak sanaglysy dolmak, aradan çykmak, ölmek, ýogalmak, dünýäden gaýtmak. Ajal ýetip, peýmanamyz dolmasa, Ýyglama, Senem gyz, gitsem gelermen (“Şasenem – Garyp”). Toba jamyn noş kyl ol peýmana dolmazdan burun (Magtymguly).

Son arananlar:

• Ezberlemek,
• ketemeni,
• Dəxl,
• pışmak,
• yabanı,
• geýinmek,
• çağırış,
• bıdıraş,
• döl,
• təkləmək,
• Virus,
• üzerinde,
• tuty,
• rəxtxab,
• sılhır,
• antimon,
• dale,
• acıbiyan,
• étiz,
• korniş,
• hayalet,
• peýmana