pekala

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

pekala

с. рәв. 1) гүзәл, искиткеч; 2) бик яхшы, шәп

Son arananlar:

• qəribqürəba,
• nikol,
• principally,
• tize,
• vakıf,
• L,
• nisbatan,
• erkaklik,
• deification,
• seedling,
• humanization,
• brezent,
• alaydı,
• səpələnmə,
• Nöker,
• udder,
• turistik,
• leksikograf,
• Nevruz,
• çırguy,
• essence,
• pekala