paýtun

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

paýtun

[paýtu:n], at. Üsti açylyp ýapylýan, saýawanly, at goşulyp münülýän ýeňil araba. Paýtuna goşulan atlaryň jyňňyrdysy eşidilýärdi (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• qərbçilik,
• şitil,
• rab,
• frail,
• qangsharliq,
• simik,
• qeyrimümkün,
• harf,
• ýazyk,
• initiate,
• hamon,
• nifak,
• tuğ,
• sandat,
• augustan,
• barındırmaq,
• uyaltırmak,
• börçök,
• hars,
• max,
• tütü,
• paýtun