oşo

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

oşo

(Datif: oşoğo; oşoğon, oşoo) öteki, şu oşonu menen katar: bumumla beraber; oşon üçün, o sebepten; oşo kündön uşu kün folk.: o zamandan beri, bu güne kadar.

Son arananlar:

• chak,
• patlayıcı,
• Aktyor,
• sındır,
• qafil,
• caratkan,
• tañlamak,
• publicity,
• coşkunluk,
• kem,
• haydut,
• tribuna,
• jondor,
• kökremek,
• seksiya,
• Sirius,
• atalet,
• jotda,
• jonli,
• ayajon,
• bambılı,
• oşo