oyuv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
oyuv
1. işleme, desen. Kiyizni ~u: keçenin deseni, cabıvnu ~un caratdıñmı?: perdenin işlemesini beğendin mi?, culduz ~: yıldız şeklinde desen, ~ları bolğan kumaç: desenli kumaş, ~ salıv: işleme koyma, ~ tigiv: işleme yapma. 2. yıkma, çökertme.