oymak
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
oymak
[Köken: Yerel] (aşiret) Uruk, Tire
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
oymak
ф. 1) ую, чоку, уеп алу, чокып чыгару; 2) (тукыманы) кисү, ую; gömleğin koltuğunu biraz oymak күлмәкнең култыгын бераз ую
oymakII и. ыру, нәсел
oymak III и. астр. Киек каз юлындагы йолдызлыкларның һәрберсе
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
oymak
Türkiye Türkçesi: oymak
Azerbaycan Türkçesi: oymag
Başkurt Türkçesi: uyıv hırlav
Kazak Türkçesi: oyuv
Kırgız Türkçesi: oyū
Özbek Türkçesi: oymàk
Tatar Türkçesi: uyu sırlav
Türkmen Türkçesi: ōymak
Uygur Türkçesi: oymak oyup yasimak
Rusça: delat' vıyemku delat' vırez vıdalblivat'
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
oymak
Türkiye Türkçesi: oymak
Azerbaycan Türkçesi: tayfa
Başkurt Türkçesi: tokom bıvın
Kazak Türkçesi: uruv taypa
Kırgız Türkçesi: uruk
Özbek Türkçesi: uruğ
Tatar Türkçesi: ıru(ğ) buın
Türkmen Türkçesi: tãypa
Uygur Türkçesi: uruk tayipä
Rusça: plem'a ród
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
oymak
yıkmak, çökertmek. Hunanı oydula: duvarı yıktılar, eski üynü oyub, cañırtırğa izleyme: eski evi yıktırıp yeniletmek istiyorum, caraşhan işlerin oydula: yoluna giren işlerini yıktılar.
yüksük.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
oymak
oymak, yerleştirmek, sıkıştırmak, I, 174