owsun

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

owsun

at. 1. Möý, ýylan-içýan we ş.m. çakanda okalýan doga. 2. göç.m. Biriniň ýa-da bir zadyň özüne çekiji güýji, jadysy, gudraty, täsiri. Mehinliniň owsuny şol niýetini bir bada gowşatdy (B. Kerbabaýew).
 ‣ Owsun atmak möwç almak, batlanmak, haýbatlanmak. Dag, dereler lerzan urar, Owsun atyp, sil biläni (Magtymguly).

Son arananlar:

• karaacat,
• mason,
• cıl,
• noter,
• tapyrdamak,
• həmd-səna,
• canlandırılma,
• xaric,
• ilan,
• acceptance,
• Duygu,
• commend,
• dissever,
• şikayet,
• gajakdor,
• indin,
• hıçqırtı,
• mehey,
• kaymakam,
• azav,
• cügeri,
• owsun