otun
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
otun
odun, yakacak, mahrukat; otun al-: yakacak toplamak; otun-potun: ufak- tefek odunlar.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
otun
Odun.
Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)
otun-
v. to make fire, light, kindle
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
otun
odun. ~ carıv: odun yarma, çegetge ~ keserge barıv: ormana odun kesmeye gitme, ~ baylık: odun zenginliği, odun kapasitesi.