otan
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
otan
ağ. bk. otun.
Son arananlar:
- dabırat,
- ibadet,
- ilahiyat,
- həmail,
- qad,
- taraa,
- votka,
- başkaruuçu,
- Asar,
- dəfn,
- YAVAŞ,
- iylamoq,
- Arman,
- kəllə-mayallaq,
- davlaşmak,
- türök,
- sezden,
- Plate,
- kalıtımbilimi,
- keper,
- salgy,
- otan