orundaş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

orundaş-

1. yerleşmek; 2. ifa edilmek; yerine getirilmek.

Son arananlar:

• ýormak,
• yencmək,
• herb,
• xumar,
• buluşmak,
• əqrəb,
• şırıldaşmaq,
• ketse,
• snap,
• sirke,
• baygelüü,
• miyri,
• yok,
• Xola,
• aydınlaşdırmaq,
• berkemek,
• fizika,
• söyleşmek,
• bışlak,
• çagı,
• tövhid,
• orundaş