orundaş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

orundaş-

1. yerleşmek; 2. ifa edilmek; yerine getirilmek.

Son arananlar:

• tañlaşmak,
• shay,
• appeal,
• kəpənəkvari,
• dığ,
• rastlantı,
• təsdiqləmək,
• biology,
• mılcıñ,
• geçi,
• pare,
• Hız,
• Keçkurun,
• salyk,
• kenpe,
• karganamak,
• cipolin,
• çərdək,
• bagırlıg,
• bədöy,
• taassurot,
• orundaş